Dit liedje zingen mama en Iluh vaak voor het slapen gaan:
O papagaaitje klein
Zat in het raamkozijn
En Iluh lacht hem toe
Naar bed, naar bed, naar bed lalala
Naar bed, naar bed, naar bed lalala
O papagaaitje klein
O papagaaitje klein
Dit is de Orginele tekst zoals mijn overgroot oma (Oma Anna) het voor mij zong:
Burung Kakatua
Hinggap di jendela
Nenek sudah tua
Giginya tinggal dua
Letrum Letrum Letrum la la la
Letrum Letrum Letrum la la la
Letrum Letrum Letrum la la la
Burung Kakatua
Een vertaling van het eerste couplet:
De vogel kakatoe
zit in het vensterraam —
Ze is al oud, opoe,
Twee tanden maar, ocharm.
Burung Kakatua is een traditioneel Indonesisch kinderlied.
In Nederland is het lied bekend geworden in de koloniale tijd; toen leerden kinderen op school vaak volksliedjes zingen uit diverse overzeese gebiedsdelen van het toenmalige Koninkrijk. Overwegingen van onderwijzers waren daarbij deels culturele verbreding: zo
werden de leerlingen immers vertrouwd gemaakt met die andere gebiedsdelen.
werden de leerlingen immers vertrouwd gemaakt met die andere gebiedsdelen.